ဂ်ဴလိုင္မိုးစက္ေတြၾကား
အညိဳေရာင္ မ်က္၀န္းပိုင္ရွင္ေလး
အမွတ္တမဲ့ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။
ေက်ာင္းေခါင္းမိုးေပၚ
မိုးစက္ေတြ က ခုန္တဲ့ေန႔ကေပါ့
သူ႔ကို ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်မွာ
သူ႔နာမည္နဲ႔ တယ္လီဖုန္းေခၚေနမိတယ္
အေတြးထဲ
သူ႔ ရယ္သံလြင့္လြင့္ေလး ၾကားေနသေရြ႕
အိပ္မက္ထဲ
သူ႔ကိုယ္သင္းရနံ႔ေလး ရေနသေရြ႕
စိတ္ကူးထဲ
ဇာတ္လမ္းဆင္တာေတာင္မွ
ဘယ္လိုမွ မနီးစပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
ကိုယ့္ဘ၀က
“ရြက္ၾကမ္းေရက်ဳိအဆင့္” တဲ့လား
မေတာ္တဆသာဆိုတယ္
ႏွလံုးသားက ရစရာမရွိေတာ့ဘူး
သိမ္ငယ္ျခင္းဟာ
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုး စိုရႊဲခဲ့ၿပီ။
ၾကယ္စင္ေလး
(ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ဘာရယ္မဟုတ္ မိုးကုန္ခါနီးမွ ... ေရးခ်င္လာတာနဲ႔ မွတ္မိသေလာက္ ျပန္စဥ္းစားၿပီး ေရးထားတာပါ။)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment